اهدای عضو پس از مرگ مغزی یا مرگ قلبی (فوت معمولی)

در صورت رضایت اولیای دم ، از تمام کسانی که دچار مرگ مغزی و یا مرگ قلبی (فوت معمولی) شده‌اند می‌توان اعضایی را برداشت و به بیماران پیوند نمود. در تمام دنیا از چند دهه قبل، مرگ مغزی، معادل مرگ قطعی در نظر گرفته شده است و در کشور ما نیز طبق قانون ( مصوب 1379) مرگ مغزی معادل مرگ می باشد. بر اساس همین قانون اجازه برداشت اعضا از موارد مرگ مغزی و همچنین مرگ قلبی با رضایت خانواده و پیوند آن صادر شده است.

اهدای اعضا پس از مرگ مغزی:

اعضای اصلی انسان مثل قلب، ریه، کبد، کلیه... به دلیل داشتن رگهای خونی اصلی به محض فوت سریعا از بین می‌روند. بنابراین این اعضا فقط از موارد مرگ مغزی قابل برداشت است و پس از برداشت نیز مدت زمان کوتاهی قابل نگهداری بوده و سریعا باید پیوند زده شوند. فرد اهدا کننده نباید مبتلا به بیماری ایدز، هپاتیت و سرطان بوده و بیشتر از 60 سال سن نداشته باشد.

اهدای اعضا پس از مرگ قلبی:

نسوج مثل استخوان، دریچه قلب، تاندون، قرنیه چشم... مدت زمان بیشتری زنده می‌مانند و بعد از فوت عادی(مرگ قلبی) نیز قابل برداشت است و برای سالها می توان آنها را نگه داشت. لذا در موارد فوت (مرگ قلبی)  اگر فرد دچار بیماری عفونی نباشد و به موقع اطلاع و رضایت داده شود، می‌توان نسوج را برداشت. فرد اهدا کننده نباید مبتلا به بیماری ایدز، هپاتیت و سرطان بوده و بیشتر از 60 سال سن نداشته باشد.

----------------------------------------------------------------------------------------

تفاوت مرگ مغزی و کما: 

مرگ مغزی حالتی است که مغز از بین می‌رود و می‌میرد ولی چون نخاع زنده است بقیه اعضا (مانند قلب) برای مدت چند روز زنده باقی می‌مانند؛ در این حالت تنفس فرد قطع می شود و از نظر پزشکی امکان بهبود یا زنده شدن فرد وجود ندارد و به محض جدا شدن دستگاه‌ها تنفس قطع شده و فرد می‌میرد و با دستگاه و مراقبت‌های پزشکی نیز تنها چند روز امکان "زندگی گیاهی" برای فرد وجود دارد. 

مرگ مغزی با بیهوشی یا کما کاملا تفاوت دارد و اکثرا در اثر تصادفات پیش می‌آید. برای تایید مرگ مغزی در ایران، فرد را 24 ساعت زیر نظر نگه می‌دارند و پس از آزمایش‌های گوناگون و تایید 6 متخصص منصوب وزیر و پزشکی قانونی مرگ مغزی تایید می‌شود و کار پیوند فقط در دانشگاه‌های دولتی باید انجام شود.

گیرندگان پیوند :

گیرندگان پیوند براساس گروه خونی، شدت نیاز و مدت زمان انتظار در لیست انتظار قرار می‌گیرند و همزمان با رضایت خانواده متوفی برای اهدای عضو، تعدادی از گیرندگان پیوند از نظر اندازه و وزن و آزمایش‌های تطابق بافتی مورد بررسی قرار می‌گیرند تا عضو به مناسب‌ترین فرد پیوند شود.

هزینه پیوند:

برای عضو یا نسوج هیچ گونه وجهی به اهدا کننده پرداخت و یا از پیوند گیرنده دریافت نمی‌شود، اما برای هزینه‌های عمل جراحی و نگهداری عضو و آزمایشات مبالغی هزینه می‌شود که نسوج تحت پوشش بیمه می‌باشد و در مورد اعضا دولت اکثر هزینه را پرداخت می کند.

در عمل برداشت عضو از متوفی، جسد مثله نمی‌شود و به جای عضو برداشت شده پروتزی هم شکل جایگزین می‌شود تا شکل ظاهری جسد تغییر نکند. 

داشتن کارت عضو اهدا و وصیت کتبی کافی نیست! رضایت خانواده لازم است.

ذکر این نکته ضروریست که حتی در صورت عضویت در این طرح و یا وصیت کتبی، عدم رضایت خانواده، مانع از انجام این کار می‌شود. بنابراین برای اطمینان از عملی شدن این خواسته قلبی خود ، بستگان خود را از داشتن کارت اهدا عضو و این تصمیم خیرخواهانه مطلع کنید.

ثبت نام  اهدای عضو

منبع : http://www.azanja.blogfa.com/

اهدای عضو پس از مرگ قلبی (ایست قلبی) نیز امکان پذیر است

بعد از مرگ کامل به صورت طبیعی  تا 48 ساعت نسوجی مانند قرنیه ، دریچه قلب ، استخوان و تاندون قابل اهدا می باشند.

امروزه روشی به نام (Donation after Cardiac death)  ، DCD یا اهدای پس از مرگ قلبی نیز در برخی کشور ها رایج شده است که بر اساس این تکنیک می توان برخی ارگان های افراد مرگ قلبی را نیز با تکنیک های خاص و رعایت برخی محدودیت ها استفاده نمود.