رامبد جوان تبریزی در عملی انسان دوستانه داوطلب اهدای عضو شد.
باشگاه خبرنگاران جوان: "اهدای عضو، اهدای زندگی". این شعار را حتما زیاد شنیدهاید. هم تلخ است و هم آرامشبخش. تلخ است برای مادری که نمیخواهد باور کند دفتر زندگی فرزندش دیگر در این دنیا بسته شده و در عین حال صدای شنیدن تپشهای او در کالبد دیگری میتواند آرامش کند. رامبد جوان تبریزی مجری مشهور برنامه خندوانه از جمله کسانی بود که به جمع ثبت نام کنندگان اهدای عضو پیوست و عکسی از کارت اهدای عضو خود را در صفحه اینستاگرامش به اشتراک گذاشت.
وی نوشت:
"مایلم اعضا و بافتهای بدنم را در زمان مرگم اهدا کنم، باشد که ادامه ی زندگی اجزای وجودم، نجات بخش زندگی دیگری باشد."
طبق آخرین آمارها ۲۵ هزار نفر از هموطنانمان در لیست انتظار پیوند عضو هستند و هر دو ساعت و نیم یک بار ، یک نفر از افراد در لیست انتظار فوت میکند.
هر فردی که دچار مرگ مغزی میشود، میتواند هشت نفر را احیا کند. در تصادفات مرگ مغزی، ریه اولین عضوی است که از بین میرود و پیوند ریه تخصص خاصی لازم دارد اما باقی اعضای بدن اعم از قلب، کلیه، کبد و... قابل پیوند است. پیوند اعضا تنها راه ادامه حیات برای بیماران مبتلا به نارسایی پیشرفته قلب، کبد و... است، اما وقتی آمار می گوید: «ایران» بیشترین مرگ مغزی و کمترین آمار اهدا عضو را نسبت به دیگر کشورهای جهان دارد» جای یک آه بزرگ را خالی می گذارد.
در حال حاضر بیش از یک میلیون نفر در جهان از درمان پیوند عضو بهره مند هستند و بقای تعدادی از این بیماران به بیش از ۲۵ سال رسیده است. در این میان، مدت طلایی برای پیوند عضو تنها چند روز است، مساله ای که با گرفتن رضایت اهدای عضو از خانوادههایی که بیمار مرگ مغزی شده آنها کارت اهدای عضو ندارد، برای اعضای هماهنگکننده اهدای عضو مشکل است. بسیاری از مواقع خانوادهها به راحتی به اهدای عضو فرد رضایت نمیدهند و فرایند رضایت گرفتن از آنها گاهی تا چهار روز طول میکشد که در این زمان وقت طلایی برای اهدای برخی اعضای حیاتی از جمله ریه از بین میرود.
در جهان از هر صد تصادف یک نفر کشته میشود در حالی که در ایران از هر ده تصادف یک نفر کشته می شود و از هر صد مرگ نیز یک مرگ مغزی اتفاق می افتد و با توجه به این آمار ما در کشور شاهد بیشترین آمار مرگ مغزی نسبت به سایر کشورها هستیم، در حالی که آمار اهدای عضو از بیمار مرگ مغزی در جهان ۳۴ نفر به ازای یک میلیون نفر است این آمار در ایران ۷/۱ نفر به ازای یک میلیون نفر است. این آمار در کلان شهرها نمود بارزتری دارد. هماکنون در کشور ۲۶ هزار نفر در لیست انتظار پیوند اعضا به سر میبرند.
در فروردین ماه سال ۹۵ عنوان شد در سال جاری آمار اهدای عضو ایرانیان رشد داشته است. مراکز فراهمآوری اعضای پیوندی امسال در ایام نوروز تعطیل نشدند که دلیل آن، افزایش آمار اهدای عضو و آمار بیماران نیازمند پیوند اعضا بوده است. ۴۸ تا ۵۰ درصد علل مرگ مغزی از کل آمار مرگ و میر مغزی به دلیل تصادفات است که در ایام نوروز به دلیل جابجاییها و مسافرتها افزایش مییابد. هرسال، ۲۵ درصد بیماران لیست انتظار دریافت اهدای عضو در کشور فوت میکنند. این درحالی است که براساس بررسیهای انجام گرفته ۱۶ درصد مرگ و میرها در بخشهای ICU بیمارستانها را بیماران مرگ مغزی تشکیل میدهند که ۵۰ درصد آنها میتواند به اهدای عضو منجر شود. اهدای عضو یک مقوله چندوجهی است که برای بهبود فرهنگ در این زمینه نیاز است که افراد و سازمان های مختلفی ورود پیدا کنند. برای فرهنگسازی در زمینه اهدای عضو، مسئولان، سازمان های مردم نهاد، خیران، هنرمندان و سایر افراد تاثیرگذار در جامعه نقش مهمی دارند.
کارت اهدای عضو که افراد برای گرفتن آن اقدام می کنند به هیچ عنوان وجه قانونی و حقوقی ندارد و در ایران رضایت اولیای دم است که اهدای اعضای فرد مرگ مغزی را تعیین میکند. اما تجربه ثابت کرده است که بعد از مرگ مغزی شدن فرد، زمانی که کارت اهدای عضو او به خانواده اش نشان داده می شود، خانواده حتما به خواسته او عمل خواهند کرد. در کشور ما وزارت بهداشت اقدام به راه اندازی سایت کشوری اهدای عضو با آدرس www. ehda. center کرده است تا زمینهای را به وجود آورد که افراد علاقهمند به گرفتن کارت اهدای عضو به راحتی و با پر کردن فرم اینترنتی بتوانند کارت اهدای عضو دریافت کنند. پس از پر کردن فرم اینترنتی کارت اهدای عضو بالا میآید و افراد میتوانند با گرفتن یک پرینت از آن، این کارت را همراه خود داشته باشند بدون این که نیازی به مراجعه به اداره خاصی باشد.
منبع : http://arassnews.ir/
بعد از مرگ کامل به صورت طبیعی تا 48 ساعت نسوجی مانند قرنیه ، دریچه قلب ، استخوان و تاندون قابل اهدا می باشند.
امروزه روشی به نام (Donation after Cardiac death) ، DCD یا اهدای پس از مرگ قلبی نیز در برخی کشور ها رایج شده است که بر اساس این تکنیک می توان برخی ارگان های افراد مرگ قلبی را نیز با تکنیک های خاص و رعایت برخی محدودیت ها استفاده نمود.
مرگ مغزی و کما از نظر علمی دو فرآیند کاملا متفاوت هستند!
معمولا به اشتباه چنین تصور میشود که فرد مرگ مغزی مانند فردی که در کما رفته است، شانس بهبودی دارد. اگر شنیده اید که فرد دچار مرگ مغزی شده و سپس بهبود یافته است، در واقع مرگ مغزی نبوده است. بیمارنی که بهبود یافته اند در واقع در کمای عمیق بوده و پس از بازگشت از کما، نزدیکان آنها و یا حتی گاهی برخی از پزشکان و پرستارانی که درباره تفاوت مرگ مغزی و کما اطلاعات کافی ندارند چنین برداشت نادرستی کرده اند!
لذا گاهی بستگان فرد مرگ مغزی به اشتباه تصور می نمایند که او شانس بهبودی و برگشت دارد و لذا به امید بهبودی، رضایت به اهدای عضو او نمی دهند.
در حالت کما شانس بهبود برای برخی بیماران وجود دارد در حالیکه مرگ مغزی از نظر علم پزشکی مرگ مطلق است و این فرد هرگز زنده نخواهد شد.
در مرگ مغزی بهبود بیمار غیرممکن و مرگ وی ظرف چند روز حتمی است. لذا فرصت برای اهدای عضو شخص مرگ مغزی محدود به چند روز است!
شناخت کما
سلولهای قشر مغز به شدت نسبت به کمبود اکسیژن حساس هستند، به همین دلیل هرگاه خون رسانی و به دنبال آن اکسیژن رسانی به این سلولها متوقف شود، به سرعت دچار آسیبهای جدی و گاه غیر قابل برگشت میشوند. در این حالت فرد به سرعت هوشیاری خود را از دست میدهد و بسته به میزان آسیب قشر مخ، واکنشهای او به تحریکات محیطی نیز کاهش مییابد. با وجود این، احتمال بهبود اوضاع و بازگشت هوشیاری بیماری که به کما رفته همچنان وجود دارد.
شناخت مرگ مغزی
مرگ مغزی عبارتست از قطع تمامی فعالیتهای مغزی و ساقه مغز به طور همزمان. فرد مبتلا به مرگ مغزی در واقع شخصی است که به علت آسیب گستردهی مغز، قادر به ایجاد ارتباط با محیط پیرامونش نبوده، نمیتواند صحبت کند، نمیبیند، به تحریکات دردناک پاسخ نمیدهد. فرد مبتلا به مرگ مغزی قادر به تنفس خودبخودی هم نمیباشد. این فرد علیرغم آن که ضربان قلب دارد، وقتی امواج مغزی وی را ثبت کنیم، هیچ موج قابل ثبتی ندارد. ضربان قلب وی به کمک دستگاه تنفس مصنوعی و اقدامات نگهدارنده ادامه مییابد تا اعضای اهدایی جهت پیوند در شرایط مطلوب حفظ شوند.مرگ مغزی در علم پزشکی مرگ مطلق است و این فرد هرگز زنده نخواهد شد.