امکان استفاده از سلولهای بنیادی خون بند ناف برای خویشاوند و غیر خویشاوند

بلافاصله بعد از زایمان، بندناف از نوزاد جدا می‌شود و با یک سوزن خون از بندناف و جفت جمع‌آوری و به کیسه‌های خون منتقل می‌شود.

 سپس خون بند‌ناف نوزاد که غنی از سلول‌های بنیادی و سلول‌های خونساز است منجمد و در بانک نگهداری می‌شود تا چنانچه نوزاد در بزرگسالی مبتلا به بیماری‌هایی نظیر سرطان خون شد برای درمان استفاده شود.این خون قادر به ساخت انواع سلول‌های دیگر و ترمیم و نگهداری سلول‌ها هنگام جراحت است.‌ منشأ سلول‌های خونی موجود در بند‌ناف، سلول‌های بنیادی جنینی بوده و از نظر سلولی، نابالغ‌تر از سلول‌های خونی موجود در یک فرد بزرگسال است، بنابراین، به همان نسبت سلول‌های بنیادی آن توانایی بیشتری در تمایز به دیگر سلول‌ها و از جمله سلول‌های خونی دارند.

خون بند ناف نوزاد که مملو از سلولهای بنیادی است  بعد از زایمان  بعنوان یک زباله بیولوژیک دور انداخته می شود، در حالیکه اگر امکان جمع آوری این سلولها فراهم شود می تواند در در مان بیماریهای مختلف خصوصا بیماریهایی که منشأ خونی دارند مورد استفاده قرار گیرد.

بخاطر اینکه هنوز سلولهای ایمنی در نمونه بند ناف بلوغ لازم را پیدا نکردند علاوه بر امکان استفاده از سلولهای بنیادی ذخیره شده بند ناف نوزاد  برای درمان خودش و خویشاوندان ، امکان اینکه این نمونه برای افراد دیگری که از لحاظ ژنتیکی با نوزاد شباهت دارند استفاده شود کاملا وجود دارد و به همین دلیل است که بیشترین پیوندهایی هم که با استفاده از سلولهای بنیادی خون بند ناف در حال حاضر انجام می گیرد برای افراد غیر خویشاوند است یعنی برای افرادی است که نمونه متعلق به خودشان نیست ولی بعلت تفاوت ژنیتیکی می توانستند از نمونه استفاده کنند و این از مزیتهایی است که بهر حال این سلولهای بنیادی خون بند ناف دارند.

بنابراین با ذخیره سازی سلول های بنیادی خون بند ناف، علاوه بر امکان استفاده برای درمان خود نوزاد و خویشاوندان، امکان استفاده برای درمان غیر خویشاوندان (البته با رضایت ذخیره کننده) نیز وجود دارد.