اهدای عضو، اهدای زندگی :
روزانه ٧ تا ١٠ نفر در کشور بدلیل نبود عضو پیوندی جان خود را از دست می دهند.این در حالی است که سالانه ٣ هزار مرگ مغزیِ قابل اهدا در کشور روی میدهد.
منبع : https://t.me/goldencells
اهدای سلول بنیادی و اهدای پلاکت کاملا شبیه اهدای خون هستن ،گاهی خیلی حیاتی تر ، در حدی که ممکنه ما تنها فردی باشیم که میتونه یک زندگی رو از مرگ حتمی نجات بدهد. هیچ خیر و احسان و ایثاری از این بالاتر نیست.
اهدا سلول بنیادی با روشی مشابه اهدای خون، راه نجات سرطان و بیماریهای وخیم خونی است .
تأمین پلاکت به مقدار کافی از اصلیترین دغدغههای کادر پزشکی است و هرلحظه تأخیر در تزریق پلاکت بیماران را یک گام به مرگ حتمی نزدیکتر میکند.
سلول طلایی: حمایت از اهدای سلولهای بنیادی خونساز:
در این ویدیدو تفاوت مرگ مغزی با حالتهای مشابه کما و زندگی مقایسه شده است. بر خلاف حالت کما، بازگشت و بهبودی شخص مرگ مغزی شده بدلیل مرگ مغز و ساقه آن به هیچ وجه وجود ندارد. لذا با رضایت به موقع بستگان شخص مرگ مغزی شده برای اهدا اعضایی عزیزشان می توان جان چند نفر را نجات داد. اما در حالت کما اهدای عضو معنی ندارد چون مغز دچار مرگ نشده است و امکان بازگشت دارد. علایم این دو حالت باهم متفاوت و توسط پزشکان متخصص براحتی ازهم قابل تمایز است. متاسفانه بسیاری از بستگان شخص مرگ مغزی شده بدلیل عدم آگاهی های لازم فکر می کنند که عزیزشان مثل فرد به کما رفته بازخواهد گشت اما تصوراشتباهی است! بدلیل ایجاد سموم ناشی از مرگ مغزی طی چند هفته مرگ کامل شخص مرگ مغزی شده را فرا خواهد کرد و در صورت عدم رضایت برای اهدای عضو، جان بیماران نیازمند نیز از مرگ نجات نخواهد یافت!