برای یک اهدا و پیوند سالم ریه بیمار مرگ مغزی شده به زیر 7 ساعت زمان (پس از وقوع مرگ مغزی) نیاز وجود دارد. ریه به دلیل ضعف سیستم دفاعی سریع تر دچار میکروب میشود و همچنین به دلیل آنکه در اکثر مرگ مغزیها به دلیل تصادفات است قفسه سینه افراد دچار آسیب میشود و میطلبد که رضایت از خانوادههای فرد مرگ مغزی برای سالم نگه داشتن ریه به سرعت انجام شود. به عنوان مثال در اهدای عضو خانم عسل بدیعی به دلیل آنکه سرعت رضایت بالا بود تمام ارگان های قابل اهدا بدن وی از جمله ریه برای پیوند استفاده شد. اگر زمان رضایت گرفتن از 24 ساعت نیز بگذرد فقط ارگانهایی مثل کلیهها، کبد و قلب امکان دارد سالم بماند و سایر ارگانهای قابل اهدا از بین رفته اند.
در ایران بیشتری علت عدم رضایت انکار مرگ مغزی است زیرا در کشور هنوز مفهوم مرگ مغزی به درستی تعریف نشده است و افراد فکر میکنند وقتی که عزیزشان قفسه سینه اش حرکت میکند پس زنده است! در حالیکه متوجه نیستند که قلب عزیزشان بدلیل تنفس مصنوعی ضربان دارد و نمی دانند که بعد از چندین روز طی تولید مواد سمی در بدن، قلب فرد مرگ مغزی شده به طور حتمی از حرکت باز خواهد ایستاد.
یکی دیگر از مهمترین علتهای عدم رضایت خانوادهها این دلیل است که عنوان میکنند میت ما بدشکل میشود ولی باید آگاه باشند که برداشتن ارگانهای بدن براساس جراحی بر روی یک خط عمودی از بالای جناق سینه تا زیر ناف صورت میپذیرد و پس از برداشتن ارگانها نیز با روش جراحی پلاستیک و بسیار تمیز بدن دوخته میشود به طوری که وقتی به جسد نگاه کنیم فقط 2 دوخت در بالا و پایین دیده میشود و این روش جراحی پلاستیک بسیار خوب نیز به دلیل احترام به میت که در مذهب ما به آن توجه بسیاری شده است صورت میپذیرد.